Ik lees vandaag đat 400.000 mensen jaarlijks online worden gepest. Wat een schrikbarend getal is dat. Schrikbarend maar ook beangstigend omdat we deze gevallen van pesten niet kunnen zien. 400.000 vluchtelingen zien we niet over het hoofd. Maar blijkbaar kunnen 400.000 gevallen van pesten wel aan ons voorbij gaan. Hier geen ontruimde raadkamers of betogingen en vechtpartijen met de politie. Nee slechts een nieuwsbericht waar alleen het slachtoffer actief mee bezig is.
Wat doen we daar aan?
Hoeveel nieuws we ook brengen over pesten, een constructieve aanpak blijft uit. Het is een feit dat mensen zich onmachtig voelen als ze met pestgedrag worden geconfronteerd. Pesten verdwijnt weliswaar als we collectief aandacht voor de omstandigheden vragen, maar de mensen zelf veranderen er niet door.
De beste remedie tegen pesten is ‘ervaring in het omgaan met pesters’.
Als een pester iemand is die de machtspositie ten opzichte van iemand anders niet kan of niet wil negeren en deze per se ten koste van de ander moet benadrukken, dan zit de remedie daar dus ook ergens in verscholen.
400.000 mensen die slachtoffer zijn van de machtspositie van anderen.
Volgens mij kun je gemakkelijk nullen plakken achter deze stelling.
Hoeveel mensen zijn er wel niet slachtoffer van de machtspositie van anderen?
Hangt pesten soms samen met de manier waarop we omgaan met macht?
Pesten Stopt Nu! 